అమ్మకి ఉత్తరం !

బొమ్మలో వున్నది సంచి తగిలించుకున్న పోస్ట్ మాన్ .

మా అమ్మాయిని వదిలేసి తప్పనిసరిగా వేరే ఊరికి వెళ్ళాల్సి వచ్చిందా ...అప్పుడు పాపాయి రాసిన ఉత్తరం ఇది .

పాపాయి చాలా మంచిది .బాధ కలిగినా ఓర్చుకుంటుంది కానీ, లొల్లి చేయదు .తను మరీ అంత పెద్ద దాన్నేమీ  కాదని తెలిసినా ,చాలా పెద్ద దానిలా బాధను భరించి శాంతంగా ,తనకేం కావాలో మృదువైన మాటల్లో చెప్తుంది.దేనికైనా అమ్మ కొంచెం బుంగ మూతి పెట్టుకుంటే చాలు ''అమ్మా నా మీదేమైనా కోపం వచ్చిందా ''అని పిల్లి పిల్లలా అమ్మ చుట్టూ తిరిగి అడుగుతుంది .కాదు బంగారు ఈ పుస్తకం అట్లా వుందీ అనో, మరోటో  అన్నామంటే అప్పటి నా మూడ్ కి అనుగుణంగా జాగ్ర్త్హత్తగా నడుచుకుంటుంది .

చిన్నప్పుడు నేనేమో మా అమ్మ కొంగు పట్టుకుని  వదిలే దాన్నే కాదు.పీజీ కి హాస్టల్ లో చేరినపుడు రోజూ ఫోన్ చేసి రోజూ ఏడుపు.అటు వైపు అమ్మ, ఇటు వైపు నేను ఆరున్నొక్క రాగం....ఇప్పుడు పాపాయిని  చూసి చూసి మా అమ్మ అంటుంది ఎంత అదృష్టం నాకూ పుట్టావు జగ మొండివి అని.

.అమ్మ తో ఎగతాళిగా  నేనంటానూ  ''నిజమే కదా అదృష్టవంతులైన అమ్మలకి బంగారు తల్లులు పుడుతారు మరి ''అని .