హృదయం ఉప్పొంగిన క్షణాలు ...

 నిన్న మా ఇంట్లో కీర్తోన్ జరిగింది .మా నిభా పోరు భరించలేక  ఒక వైపు ,సరే బెంగాలుల కీర్తనలు యెట్లా ఉంటాయని ఆసక్తితో ఒక వైపు సరే అన్నాను.

తబలా ,హార్మోనియం పట్టుకుని ట్రూప్ దిగి పోయింది.నిభా హడావిడి చిన్నది కాదు .డబ్బు పుచ్చుకుని వెళ్లి ఏవేవో కొన్నది .అవీ ఇవీ వండింది.షీలా,అనిత ,భోగీందర్ కీర్తోన్ కోసం రాత్రి ఉండి  పోయారు.నేను ,పాపాయి వాళ్ళ నాన్న మధ్యలో జండా ఎత్తేసాం .పాపాయే అన్నీ తానై చూస్తుండింది .

సగంలో ఒక సారి వచ్చి అమ్మా షీలా..అనిత వాళ్లకి వండినవి పెట్టదంటమ్మా నిభ ,ఇంత రాత్రి ఇంటికి పొయ్యి ఏం తింటారమ్మా ?నేను పెడతా !వాళ్ళు తిన్నాకే కీర్తన్ వాళ్ళు !అన్నది .పనిలో వున్న నాకు రాజకీయం అర్థం కాలేదు .నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు  చెయ్ బిడ్డ అన్నాను .

పొద్దుటే అనిత ,షీలా ,భోగీందర్ కలిసి కట్టుగా వచ్చి పాపాయిని కీర్తించడం మొదలెట్టారు .వాళ్ళని పక్క రూం లోకి తీసికెళ్ళి కూర్చో పెట్టి కడుపు నిండా తిన పెట్టిందట .లేకుంటే నిభా వల్ల  వాళ్లకి ఆ రాత్రి ఇంట్లో తిండి లేక పొయ్యేదట .మీ అమ్మాయి పెద్ద పెరిగితే ఎంత మంచి అమ్మాయి అవుతుందో ...అంత చిన్న బిడ్డకి అంత మంచి బుద్ది అని కీర్తించారు 

వాళ్ళ మాటలు వింటుంటే ఎంత సంతోషం వేసిందో .గర్వం కలిగింది .ఇంత చిన్నప్పుడే మనిషి పై దానికున్న అక్కర మంచి  కలలు కనమని  ధైర్యాన్ని ఇచ్చింది .వాళ్ళ మాటలు వింటున్నప్పుడు అప్పటికప్పుడే స్కూల్ కి వెళ్లి వున్న మా అమ్మాయిని పిలిపించి  హత్తుకోవాలనిపించింది.ఆనందపు  దుక్ఖం గొంతులో కోటుకలాడింది .

ఈ రోజు ఇది రాసుకుంటూ అమ్మ ఇష్టంగా చెప్తుంది .డైరీ లో రాసి పెట్టినట్టు రికార్డ్ చేస్తుంది. ఏమంటే ఆందుకని లవ్ యు రా పాపాయి .